Earth Quake

| | 8 yorum

Okulumdan fay hattı geçiyor. Deprem fırtınası yaşanan bir şehirde deprem paranoyamla yaşamaya çalışıyorum. Yaşamak istediğim hayatı başkaları yaşıyor. Sahip olmak istediğim sese, yüze başkası sahip. 37 ekran televizyonumuzdan maclar ve kadın programları haricinde dokunabiliyorum hayata. Mutluluk; sahip miyim degil miyim bilemediğimsin. Adsızım; uzağımsın, hasretimsin. Çay bardağım arkadaşım olmuş, hayata bir küfürde benim için sen et bakalım diyorum, döküyor kendini klavyemin üzerine. Çaylara bile sevdiremedim kendimi, kaldı ki sen sev beni. Ufak ellerini, gülen gözlerini özlemekte uzak, hatırlayamıyorum, çok güç. Ölen ufak bir kızın yanına gömmeliyim ruhumu, ölen babamın mezarına uzak. Oynarsak beraber ne ala, küserse ben de küserim. Hayatımı sürecegim bir kumara katılmaktansa, yalnızlığı tercih ederim. Simsiyah giyinip, kapkara gözlerle dolaşacak tutarlılığı bulamadığım hayatımda içimi her daim karanlık tutmam, hayata beni tutturan madalı ikna eder mi gevşememeğe? Sen söyle...