sweetness

| |
Ne mevlevi hissiyatlara kapilir, ne de iyiligin pesi ardi takilir arsiz gonlum. Gordugunu bildigini kayitsiz sartsiz sever, ve sevdigini kayitsiz sartsiz dunyasina kabul eder! Bir merhabayi hatira beller, bir gulen yuze, en saf duygularini orataya doker. Uzgunprensesle arkadas olabilmek icin, gozune gorunmek ya da ben varim demek yeter.
Ne mevlevi hissiyatlara kapilir ne de iyiligin pesi ardi takilir benim asi gonlum. Bildigini sevdigini yaninda ister, bildigim kadar bilineyim, sevdigim kadar sevileyim der. Unutulan bir merhabanin anisi acitir canini, bir umursamazlik kirar, kendi basina varolmus katiksiz duygularini. Uzgunprensesin gonlunu alabilmek icin, kirmak istemedim, istedim de beceremedim demek yeter.

Ihtiyaciniz oldugu bir anda dokunan bir el aslinda en yakin arkadasiniz, goremediginiz bilemediginiz, ama ruhunuzu oksadigini hissettiginiz bir el. Ben burdayim diyor, yazdiklariyla, soyledikleriyle baska yone sapar gibi gozlerinize bakiyor, ve adini bilmesenizde adinizi bilmese de, size arkadasim diyor.

Arkadasim,
kesinlikle ne uzenler tas olsun, ne yuregimiz nefretimizle kabuk baglasin, ne hepikov seni yalniz biraksin ne de bu uzgun prenses gun olsun ki seni anlayamasin. Uzatip elini oksadigin o saclar, mutlulugun bayragi gibi dalgalandigi surece, ebediyete dek kendini minnacik hissedecek bu kiz, ihtiyacin oldugu an senin de yuregini oksasin!

Arkadasligin bin kurali yazan, soz verilen bir yaziyi geciktirmeye de bir ceza bulsun, ama bu ceza mumkunse yine arkadasinin elinden olsun..
Saygilar, hosgeldin!...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

hoşbulduk