Cesur musun, gözünü kapadığında?

| |
Hayal kırıklıkları ile doluyor bir gün kalbiniz. O kadar doluyor ki inancınızı bir köşe de sıkıştırıveriyor. Hayata karşı inancını yitirmek buna deniyor.

Uzaktasın, uzaktayım, ve gittikçe de uzaklaşıyoruz. Bana yaklaşan onca hayatı kenara itiyorum, sırf sen gelesin diye. Gelmiyorsun, yabancılaşıyoruz iyice.

Küçük bir kızken en çok ip atlamayı severdin. Bazen uzaklaşır bazen yaklaşırdı. Bazen suratıma çarpar bazen beni düşürürdü, ama oyuncağım hiç yanımdan ayrılmaz hep çevremde döner dururdu. Cantama girer, dolabımda uslu uslu otururdu.

Dün Fatih ilişkiler psikolojik savaşa dönüştü dedi. Gerçekten öyle. Kendini erke ulaşılabilir kılıp, erk sahibi olmayan basit insanlara da fazla ulaşılabilir kılmama.. Böyle kıçını yırtarcasına bir çaba. Çok saçma aslında bunlar. İyiliğine güvenen bir insanın neden kendini değiştirme gibi bir isteği olsun ki. Hayatta her şeyden en iyi şekilde faydalanabilmek için katlanılan bunca şey ne kadar samimi?

Uzaklaşıyorsun benden, uzaklaşıyoruz birbirimizden ama sırf yukarıdaki nedenlerden. Başka bir şey kesinlikle değil.

İmza
--BEN--

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok güzel bir yazı, dinlediğim o kadar şarkının ardından google'daki "rain" aramamla karşılaştığım bu yazı içimdekileri yansıtıyor adeta.
"İlişkiler psikolojik savaşa dönüştü" Evet, birçoğumuzu yorsa da herkes hala kıçını yırtarcasına bir çabalıyor. Maalesef.

sickprincess dedi ki...

o yüzden kıçını toplayabilenleri arama vaktimiz geldi.