promise me

| |
Ne zaman yakinlarimla bir araya gelsem, hareketlerimle ilgili surekli birbirlerine birseyler soyluyorlar. Bozulunca da bozulmamdan yakiniyorlar. Incitiyor farketmiyor musunuz?

Bir de ne zaman biriyle tartissan hemen karakterime saldirida bulunuyor. Ad hominem miydi, neydi ondan yapiyorlar iste. Bu da onlara olan guvenimi sarsiyor ya da saygimi azaltiyor diyelim, bakislarimdan da mi anlamiyorsunuz?

Sonra tipik muhabbet, biri sana bagirirsa, altta kalirsan ezmeye devam eder muhabbeti. Ezilmemek icin bagirmak lazim diyorlar. Ezenden igrenc, bocek gibi bahsediyorlar. Beni ezerken, ve ben sirf durum daha kotuye gitmesin diye buna musade ederken siz noluyorsunuz. Hakli bocekler.

Atalarimiz soz gumusse sukut altindir der. Susmak, susabilmek gercekten erdemdir, benim yapistirdiginiz iki pacavra cumleye verilecek cevabim hep olmustur, ama cevap verip de faydasini gordugum daha hic olmadi. Vermemekten de bi fayda saglamayacaksam icim rahatlasin diye bi iki laf ederim, onda da cok ileriye gitmem, kisilige hakaret etmem. Dediklerimi anlamayan saticiya salak demem mesela. Anlamamakta neden israrcisiniz derim.

Size de susuyorsam cikarciligimdan degil. Faydayi iliskimizden beklemiyorum, saglikli iliskimizi fayda olarak goruyorum.

Siz gerci napiyorsunuz, alisik olmadiginiz suskunlugumun ustune geldikce geliyor, beni cileden cikariyorsunuz. Susmadan otesi yok! O her seyin bittigi, son nokta, sonrasinda dunya tuz tepsi ve beni kenarindan illaki ittiricem diye, birlikte sonsuzlugu boylamamiza neden oluyorsunuz. Oraya kac kere dustum, cikmak icin neler yaptim, haberiniz var mi?

Caresiz degilsiniz, care sizsiniz. Ama su halinizle cozumsuzsunuz. En azindan benim parlak zekam, mantiksal ve durust yollarla buna cozum bulamadi, belki benim dusundugum kadar parlak degil ki buna hayatta inanmam :D.

0 yorum: