Bizi üzen neyse burda bitsin!

Bir çok zaman bir çok değişik dertlerle uğraşıyor insan hayatta. Bazen de çok değişik insanlarla... Yaş ilerledikçe kelamın artıyor da meramını anlatacak dermanın kalmıyor. Ya da bir kaç odun sen ne diyorsun onu bile anlamıyor, dinlemiyor. Odun derken, ağaç yaşken eğilirden geliyormuşuz, demin okudum 029ur öyle diyor. Kendi kendine yetebilmeli mi insan, kesinlikle hayır. Ve tek bir başkasıyla da bitememeli. İşte hepsi hem odun, hem memeli. Hıyarla %50 aynı özellikleri taşıyoruz. Beyaz biri bana anlatsız diyor, adam %50 hıyarsın diyor, Kadir Çöpdemir seviniyor. Böyle entellektüel olunuyor. Başkalarının açık kaygıları başkalarının "hobaa bunu mu taktın ablam" kaygısına dönüşüyor. İstiyorum ki sevdiğim, kanımın ısındığı insan biraz incelikli olsun, ona da her kulun kudreti yetmiyor yüce Tanrım. Çok Şükür.