It's the way, that it makes you cry!

Hayatta herşeyin öcünü alan ben, bir intikamın pençesinde can çekişirken, yarısını da peynir ekmekle yediğim 3 gram aklımla bir çıkış yolu bulmaya çalışıyorum. Utanıyorum, geçmişimden, yaptığım hatalardan, aldığım salak saçma kararlardan, ve aptallığımdan. Aklımı başıma getiren de ben değilim, hataları yapan da ben sanki. Ve uçurumun kenarında bu tarafa doğru koşmama kararını ta en başından almamaya pişman ben, sallanıyorum. Düşünce ya da kurtulunca olacakları kabus, hiç olmamıştan yol alanları güzel düşler sanıyorum. Tek düze olmayan bir hayatı kavrayamıyorum.

Hiç bencil olmamak adına bencilce davranmamak lazım şu hayatta, başkası dese kendizi camdan atacağınız cümleleri, bir yakınınızdan işitiveriyorsunz tavsiyeler adı altında.

Aklım başıma gelmiş te yazıyorum sanmayın bu cümleleri, hiç tutturamadım şu gezegenede , aynı anda ikisinin yerini. Kollayın artık benden kendinizi.