jack david

Benim babamın bir motoru vardı. Ben ufaktım motor kocamandı. Maviydi, kırmızıydı, her renkti. Her markaydı, her modeldi. Babam motorunu çok severdi.Babam beni çok severdi. Babam ablamı da çok severdi. Babam annemi severmiydi bilmiyorum, erken gitti, giderken de bana hiç bir şey söylemedi. Yine ufaktım, çok kızdım, ağlamadım.. Motora ya iki kişi binerdik ya dört. Bir babam ve ben, asıl mutlu olduğum gibi, bir ailece asıl mutlu olmamız gerektiği gibi. En çok babam tek yakışıyordu motora, zaten vitrindeki baba gömleklerine, geçen rengarenk arabalara, yapılmış her evin balkonuna, her sporun favori oyunculuğuna, her takımın koçluğuna, her insanın dostluğuna, mangalda ki her etin pişiriciliğine, mangal başına, elinin erdiği, gücünün yettiği her uğraşa en çok o yakışırdı. Ufaktım o zamanlar, motordan indim, dengemi kaybettim, egzoza çarptı bacağım. Banyo yok(Aman Tanrım), krem sürülecek, ellemek yok, bir yere değdirmek yok. Çocukluğu yasakladı doktor amca. Yapacak birşey yok büyümeye başladım. Sonra gitti o da, birşey söylemedi giderken. Çok kızdım, ağlamadım.. İşaretli kaldım ardından gidenlerin, bir bacağımda bir de gönlüm de izi var ikisinin. Arayıpta bulamamakmış korkuları, büyüyünce anladım. Sakın çok geç kalmayın, zaten kızgınım size, sonra bir bakmışsınız başkasınınım. Bir havayastığı daha çekici gelebilir, ya da bak bu da herşeyin doğrusunu biliyor dediğim bir erkek. İhanet sayılmaz, birinin eksikli diğerinin eksikliğinide getirmişti. Şimdi elimdekileri yitirmemek için ikisini beraber istiyorum. İhanet sayılmaz bu izlerime, daha masum hitaplarım var benim.

For example: 'temkin'...